Uwielbiam patrzeć na oczy zwierząt. Psie, kocie...Mówią ze psom nie wolno patrzeć w oczy. Patrze od zawsze w psie ślepka. W nich widać cała duszę zwierzaka. Wyrażają smutek, ból, radość czy chęć zabawy....
Gdy przychodzą mrozy, a moje sunie śpią w ciepełku, nie mogę przestać myśleć o tych bezdomnych:(
Najgorsze jest to, że nie mam jak pomóc. Przed zima podzieliłam się z wolontariuszką tym co miałam, czyli koc dodatkowa kołdrą. I bezsilność , że nie mogę zrobić nic więcej. Często samo życie weryfikuje to jak możemy pomóc. Chciałam pomóc więcej, lecz na razie pierwsze są moje zwierzaki.i ja.Czasem rozpadną się buty, czasem dochodzi jakiś lek. Wtedy finanse na pomoc maleją. Takie życie
i takim smutnym akcentem kończę dzisiejszy post.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz